Voilà de derde dag na de operatie zit erop. Pijn voel ik weinig tot niet. Natuurlijk is dit dankzij medicatie en mijn pijnpomp. Het enige nadeel aan die pomp is dat ik in bed gekluisterd zit en dat ik nood heb aan een blaassonde. Die sonde is nodig omdat ik niet kan inschatten wanneer ik water moet lozen door de verdoving van de pijnpomp. Best wel vervelend dus wetende dat die waarschijnlijk tot vrijdag blijft zitten.
Toch ben ik vandaag al even uit bed geweest en heb ik een momentje in de stoel gezeten. De verpleegstertjes zijn andermaal heel vriendelijk en behulpzaam. Niks dan respect en dank voor hen.
Het doet wel raar om te ontwaken met enkel een stomp in plaats van een intact been. Echt moeilijk heb ik het er niet mee. Ten eerste zit ik nu eenmaal niet zo in elkaar. Ten tweede was ik er (tweede maal) op voorbereid. Mijn hersenen flippen wel nog eens en vergeten dat mijn linkerbeen korter is dan het rechter, maar dit zal wel beteren (functie van de pijnpomp).
Als laatste wil ik jullie nog eens allemaal bedanken voor de steunende en moedgevende woorden/daden.
Groetjes
Stijn
vanuit Kliniek Pellenberg
Stijn veel moed in het verwerken van dit alles, je bent positief , blijft positief en hierdoor geraak je er sterker door. En er is een spreuk op d'n amenak zou frank uit Thuis zeggen , wie zijn kruis draagt verliest het onderweg , wie zijn kruis weigerd komt het op andere plaatsen tegen, Dus maat veel sterkte je komt er wel groetjes jp
BeantwoordenVerwijderenDag Stijn, als ik het zo allemaal lees moet ik jouw positiviteit en moed enorm bewonderen. Chapeau jong, echt waar!!! Je hebt echter niet veel keus maar toch...
BeantwoordenVerwijderenIk wens je verder een héél spoedig herstel toe en veel sterkte om verder door te gaan zoals je nu bezig bent! Dikke knuffel, Inge (klant van de pijnbank bij je mama :D ) x