Bijna

Normaal had ik er deze week vanaf moeten zijn, maar ze hadden dinsdag een probleem met hun machine waardoor ik niet mocht gaan. Balen maar hetzij zo. Deze zal ik dus maandag nog moeten inhalen en dan kan ik daaronder ook een vette streep trekken. 

De stralen op zich vallen goed mee. Het bevordert natuurlijk niet echt mijn eetlust, maar ik doe mijn best. Sinds donderdag voel ik ook een soort ruwheid van de slokdarm bij slikken. Geen echte pijn pijn, maar een wat onaangenaam gevoel. Dit zal wel vlug overgaan eenmaal de stralen afgerond zijn. 

Woensdag heb ik een controle bij de chirurg die mijn tumoren verwijderd heeft.

Dan heb ik ook nog goed nieuws, want binnen een tweetal weken krijg ik mijn 'definitieve' prothese. Eindelijk een nieuwe koker, want ik zwem al een tijd in mijn oude. Wat niet echt deugd doet aan mijn stomp. Integendeel het doet sinds twee weken echt pijn.

Ik hou jullie op de hoogte, prettig weekend.

Halfweg

Heb er al de eerste week opzitten van de bestralingen. Het verloopt allemaal heel vlot. Ook heb ik er geen extra last van. Wat positief is. Op naar week 2 en dan is die behandeling ook alweer achter de rug. Prettige zondag nog en ik wil iedereen nog eens bedanken voor hun steun en het lezen van de blog!

Stralen

Vandaag langs geweest om de punten te bepalen voor de bestraling. Het is vlot verlopen en alles is klaar om er maandag aan te beginnen. Er worden niet veel problemen verwacht. Buiten wat misselijkheid die kan optreden tijdens de bestraling zelf doordat de slokdarm ook bestraalt wordt.

Maandag start om dan na twee weken de therapie af te sluiten. Goed doenbaar dus. En dan wordt het weer afwachten. Ik hou jullie op de hoogte.

Uitzaaiingen

Vorige week ben ik bij de oncoloog langs geweest en die had zoals verwacht geen goed nieuws voor mij en de rest van mijn familie en vrienden. Het lag er dik op, maar toch heb je nog ergens hoop. Je bent er op voorbereid, maar je moet het toch maar zien door te slikken. Ze hebben mij al wat getraind de laatste twee jaar in Gasthuisberg, maar het blijft moeilijk om zoiets voorgeschoteld te krijgen. 

Op de foto's was het duidelijk dat het ging om metastasen aangezien er een afgetekende groei aanwezig was. Het gaat om twee nodulen die goed zichtbaar zijn op de beelden. De ene was al vrij goed toegenomen de anderen was licht omvangrijker.  

Nu wat doen we eraan is dan altijd de vraag. Chemo was uitgesloten omdat ik er wel al genoeg binnen heb. En de kankercellen die nu nog aanwezig zijn, zijn resistent geworden aan chemo die ik de voorbije keren gekregen heb. En andere producten zijn niet meer voor handen. 

Operatie is dan de volgende stap, dus ik werd doorverwezen naar de chirurg, Dirk Van Raemdonck. Sympathieke man. Hij was correct en vlot over de ingreep. Het zou niet veel inhouden omdat de letsels gelegen waren aan de rand van de rechterlong. Het zou een 'makkie' worden met een kijkoperatie. Het voordeel daarvan is dat er geen al te grote ingreep nodig is en een klein litteken is het gevolg. Veel last achterna heb je er ook niet van. Het nadeel is dat men de long niet kan aftasten om andere letsels (niet-zichtbare letsels op de foto's) op te sporen.

Nu was het probleem dat men maar binnen drie weken een plek had voor mij. Jaja die doktoren mogen ook eens vakantie hebben. Nu met zoiets wacht je natuurlijk niet graag te lang dus hij heeft nog een plekje voor mij te pakken gekregen de dag nadien. 

Heel snel dus, maar op zich nog wel goed. Bij zo'n dingen moet je niet te lang stilstaan. Weg is weg. Dus zo geschiedde, de dag erna waren de twee letsels verwijderd in een halfuurtje tijd. Twee dagen later mocht ik naar huis met niet veel pijn en nu een week later heb ik er nog nauwelijks last van. Bij heel diep ademhalen voel ik nog wel een stek, maar anders geen echt last bij ademen. 

De chirurg en oncoloog hebben mij wel op het hart gedrukt dat de operatie geen enkele garantie is dat de longen nu metastasevrij zijn. De zichtbare hebben ze weggenomen en opgestuurd naar het lab. Er kunnen nog altijd verschillende microscopische kleine kankercellen achterblijven in de long die niet zichtbaar zijn op de foto's. Realistisch gezien hebben we gewoon het zichtbare weggehaald maar is het kwaad daarmee niet opgelost.

Daarom krijg ik nu binnen een tiental dagen radiotherapie van beide longen. Dit zou tien keer gebeuren in Gasthuisberg zelf. Veel minder en ook een veel lagere dosis dan bij mijn voet de vorige keer. Longen zijn namelijk veel gevoeliger en broodnodig. Normaal gezien zal ik daar ook niet al te veel last van hebben omdat het juist zo'n lage dosissen zijn. Het enige neveneffect die echt op de voorgrond kan treden is wat misselijkheid omdat de slokdarm natuurlijk ook niet gespaard blijft. 

We zien wel wat dat gaat geven. De operatie heb ik goed doorworsteld dus dat zie ik ook wel zitten. 

De moed heb ik nog niet opgegeven maar soms zakt ze toch wat dieper en dieper. Als ik me eindelijk eens wat beter en fitter begin te voelen na die smerige behandelingen word ik opnieuw de dieperik ingesleurd door nog slechter nieuws. De behandelingen hebben uiteindelijk ook minder en minder effect tot er niks meer overschiet. Maar ja we zullen het resultaat van de bestralingen dan maar afwachten en zien wat het geeft de komende maanden.

Donderdag afspraak om voorbereidingen te treffen op de komende bestralingen. Ik laat jullie dan wel iets weten.