Start

Sinds gisteren zijn we begonnen aan een lange rit van een maand in GHB. Maandag heeft men de premedicatie opgestart om alle nevenwerkingen van de chemo wat te temperen. 

Ze hebben ook een halskatheter geplaatst. Waarom nog ene? Diegene die ik al heb zitten heeft niet genoeg toegangswegen en ook kunnen de stamcellen die later toegediend worden niet doorheen de poortkatheter die ik al heb. 

Vandaag hebben ze de chemo, busulfan,opgestart die ik om 06.00 - 12.00 - 18.00 - 24.00 toegediend krijg. Ze zullen me dus een aantal keer mogen wekken. Naar mijn gedacht is het een klein pilleke maar zo lang het helpt, maakt de grootte niet uit natuurlijk.

De pillen die ik dan moet slikken tegen bijwerkingen zijn er een heleboel en van alle formaten.

Ik hou jullie op de hoogte!

De aanloop tot

De afgelopen twee dagen hebben we er opnieuw een aantal onderzoeken opzitten. Voordat men de stamceltransplantatie aanvangt wil men nog eens de gezondheid peilen van hart, longen en bloedwaarden. Alles bleek nog vitaal te zijn ondanks alle vergif het al te verduren heeft gekregen. Ook de uitslag van de CT-scan van abdomen en longen geeft geen aanwijzing op uitzaaiingen wat positief is.

We hebben eindelijk ook wat meer details gekregen rond het hele gebeuren van een stamceltransplantatie. Het zal zwaren turf zijn, dat is zeker. 

De eerste zes dagen zal er chemo gegeven worden via baxters maar ook via pilvorm, wat ik nog niet tegengekomen heb in mijn ziekenhuiscarrière. De chemo heeft de klassieke nevenwerkingen zoals misselijkheid, haaruitval en eetlustverlies. De chemo verschilt met de vorige in de dosis. Het is de bedoeling dat er een veel grotere dosis gegeven wordt waardoor men iets extra wil bereiken. 

Zoals jullie waarschijnlijk al begrepen hebben werkt chemo ook sterk op de witte bloedcellen. Door sterke chemo toe te dienen zakken die bijna tot nul en dat voor twee tot drie maanden. Door mijn stamcellen toe te dienen die ik enkele maanden voordien afgegeven heb terug te geven wordt die periode beperkt tot een veertiental dagen. Dat is dan ook de periode waarin ik heel gevoelig zal zijn voor infecties en die zaken. Daarom vlieg ik twee weken in isolatie. Dat wil zeggen dat ik mijn kamer niet mag verlaten en dat bezoek beperkt wordt tot maximum drie en zij moeten zorgen voor een goede hygiene, dus iedereen die komt douche nemen graag. Flauw mopje, maar de handhygiëne is wel van uiterst belang. Zeker op bezoek komen is de boodschap maar het is gewoon belangrijk dat het goed verspreid wordt zodat er niet teveel bezoek is. 

Dat wordt dus een viertal weken op hematologie. Een periode waar ik tegen opzie maar hopelijk is het een van de laatste keren en dat geeft wel goede moed. Het streefdoel is toch om mijn verjaardag thuis te vieren en als het wat meezit zal dat ook wel her geval zijn. 

Nu nog even thuis de batterij opladen om er maandag tegenaan te vliegen.